Umutluyduk. Yeni bir yol bulmuştuk.
Dünyayı değiştiremiyorsak kendimizi değiştirecektik.
Niyetlerimiz yazıyor, bilinçaltımızı temizliyor, doğum haritamızı yorumlatıyor, dolunayların ve tutulmaların takipçisi oluyorduk.
Ritüellerimiz vardı, tütsüler yakıyor, ağaçlara niyetler asıyor, kırmızı kalemle yazılar yazıyorduk bir yerlere.
Affediyorduk af diliyorduk, teşekkür ediyor ve çok seviyorduk.
Onca yıl tuttuğumuz nefesimize bir dokunuş, maymun zihnimize bir sakinleş komutu derken ilerliyorduk, oluyorduk, oluyoruz sanıyorduk.
Devamını mumkundergi.com adresinden okuyabilirsiniz.
Yorum yapmak ister misin?