6 Şubat…
9651 kilometre ötede, Güney Afrika’da, doğanın ortasındayım. Vernon Frost tarafından bir beyaz aslan fotoğrafı eşliğinde yapılan “gücü geri alma” çağrısını duyup gelen uluslararası bir grup ile beraberim.
Telefonlarımız kapalı, enerjimiz açık.
Kruger Safari Park’ın içinde özgürce yaşayan hayvanların enerjileri ile temas ediyoruz hem manada hem maddede. İkinci gün yani 7 Şubat’taki bir meditasyonda vizyonuma Anadolu Parsı geliyor, Türkiye haritasının üzerine oturuveriyor. Tam Ankara’nın üzerine. “Ben de varım, hatırlayın” diyor. Evet, böyle diyor. “Haklısın, seni görüyorum, varlığını onurlandırıyorum ama şimdi Kruger’a dönmem lazım” diyorum.
Çarşamba günü safaride bir gün önce aslan enerjisi ile uyumlanmakla kalmayıp adeta aslanın kendisi olduğunu hisseden, tam göğsünün ortasında onun kükremesini duyan mini minnacık Annette, bir aslan çifti metrelerce öteden fark ediyor. Şans bu ya, ben de cipte onun tam yanında oturuyorum. Bize doğru yürüyüşlerini ama aslında bizi hiç de umursamadan kendi yollarına gidişlerini, kaslarını, gözlerini, tüylerini, güçlü hallerini izliyoruz hayranlıkla. Bir süre bize rehberlik edercesine onlar önde biz arkada yavaş yavaş ilerliyoruz. Otele, tüm grupta aslanları gören az sayıda kişi olarak gururla dönüyoruz. Biz gördük, biz gördük!
Devamını mumkundergi.com adresinden okuyabilirsiniz.
Yorum yapmak ister misin?