Türkiye’de ilk kez emekli polis memuru bir kadın cinsel istismar hakkında bir roman yazdı: “Hayat Bir Kelebeğin Ömrü Kadar”. Ben de kitabı duyar duymaz okudum sonra da Nuray Toprak’a ulaştım. Bu cesur kadın sekiz yaşındayken yaşadığı korkunç deneyimi hiç çekinmeden, el alem ne der demeden Mümkün Dergi’ye anlattı. Zaman zaman gözyaşlarımızı tutamadığımız için dakikalarca sustuğumuz bu söyleşiden senaryoları aratmayacak bir #mümküninsan hikayesi çıktı.
Bu hikâye, kadınların, çocukların, genç kızların başarmak için hiç durmadan uğraşanların hikayesi. Nuray Toprak liseyi terk ettikten, genç yaşta evlenip çocuk sahibi olduktan sonra kendine “İstediğin hayat bu mu?” sorusunu sorma cesaretini göstermiş bir kadın. Arayana, yola çıkmak isteyene bir şekilde yol nasıl görünüyorsa ona da aynısı olmuş. Toprak polis olmaya karar vermiş ve yılmadan bu yolda devam etmiş. Gizli saklı sınavlara girmiş, liseyi dışarıdan bitirmiş. İlkinde polislik sınavını kazanamadığı halde pes etmemiş, yeniden denemiş. Hikayesini de umutsuzluğa kapılmışlara, gençlere umut olsun diye anlatıyor.
Şu soruyla başlamak istiyorum. Neden polis oldunuz? Şu an size baktığımda bir polis görmüyorum. Belki de benim yargılarımla ilgili ama sizi görünce şaşırdığımı söylemeliyim.
Devamını mumkundergi.com adresinden okuyabilirsiniz.
Yorum yapmak ister misin?