Size küçük bir hikayem var.
2013’ün nisan ayında Pozitif dergisi yayınlanmaya başladığında, sonradan, “İyi ki başıma gelmiş” diyeceğim sıkıntılardan birini yaşıyordum. “Başka bir yol daha olmalı” arayışı içindeydim ve yol beni yine kendime çıkarmıştı; değişmesi gereken başkaları ya da şartlar değil, bendim. İşte tam da o günlerde Pozitif sayesinde sorularıma yanıt bulacağım nice insanın kapısını çalıp ses kayıt cihazımı çalıştırdım. “Ah, bu yaşıma kadar neden duymadım bunları?” diye diye nice bilgiye ulaştım. Kendi gerçeğimi yaratabilme gücüm olduğunu biliyordum artık. Hayatın getirdiklerini yaşamak zorunda değildim, ben hayata yeni konular getirebilirdim. Daha önce bunları duymamış ya da duyup da aldırmamıştım çünkü benim doğru zamanım da ‘şimdi’ydi.
O günden bugüne kadar geçen aylar boyunca dışarıdan bakan insanlar beni hala aynı hayatı yaşıyor görse de kendi küçük mucizelerimi yaratmaya başlamıştım. Bugün ise yaratımımı sizlerle açıkça paylaşıyorum çünkü derginin girişinde bu yazıyı okuyorsunuz.
İtiraf ediyorum!
Bu yazı tam tamına bir yıl önce, ortada hiçbir ipucu yokken, sanki bu göreve gelmişim gibi büyük bir keyif ve coşku ile yazıldı. Yayınlanacağı günü beklemek üzere bilgisayarıma kaydedildi. Bugün, ilk sayıdan itibaren kalpten bağlandığım derginin yayın yönetmeni olarak karşınızdayım. Merhaba!
Bu yolculuktaki rehberlerime minnettarım. Sizlerin de kendi rehberlerinize Pozitif’in sayfalarında rastlamanız ve kendi gerçeğinizi yaratmanız dileğiyle.
Bir de müjdemiz var; Pozitif artık iki ayda bir raflarda olacak. Eylülde görüşürüz…
Pozitif Dergisi 10. sayısı giriş yazısıdır. Temmuz 2015
Yorum yapmak ister misin?